Ne zaman geleceğini bilmediğim
mutlak sessizliği bekler gibi bekledim.
Adaklar, büyüler, dualar, hocalarla
gül fidanına dilekler bağladım Hıdırellez’de,
kapıya koştum her çalışta,
sesini sonuna kadar açtım telefonun,
efsunlu sessizliğin mutlak bekleyişinde.
Duydum ki gelecekmiş bir gün
ama artık çok geç.
Ahmet Rıfat İlhan
Comments